Da Kini schreibt die Memoarn
vo guade Zeitn und de schwarn.
Des is scho, denkt er, lang vorbei.
Do lossd a s’Memoarnschreim sei.
Ja schbini, sogd da Kini.
Da Kini schreibt die Memoarn
vo guade Zeitn und de schwarn.
Des is scho, denkt er, lang vorbei.
Do lossd a s’Memoarnschreim sei.
Ja schbini, sogd da Kini.
Nach fümfazwanzg Regierungsjahrn
schreibd unsa Kini d’Memoarn.
„Moansdu, weisdu da Kini bist“,
frogd d’Kuni, „dass des ebba liest?“
Ja schbini, sogd da Kini.